Po przerwie powraca cykl “Wrocławskim szlakiem” mający zachęcić was do odwiedzenia ciekawych miejsc we Wrocławiu przy okazji III Oficjalnego Zlotu Fanów Bon Jovi, który odbędzie się już 31 maja w klubie muzycznym Od Zmierzchu Do Świtu. Zapraszam więc na wycieczkę po jednym z największych parków Wrocławia.

Park Szczytnicki – bo o nim mowa – zajmuje powierzchnię około 100 hektarów. Położony jest na wschód od Starej Odry, na terenie dawnej wsi Szczytniki, włączonej w obręb miasta w 1868 roku. Park ma charakter krajobrazowy i duże walory kompozycyjne oraz dendrologiczne (około 400 gatunków drzew i krzewów).

W XVI wieku wieś Szczytniki została podzielona na Nowe i Stare Szczytniki, które w XVII wieku zamieniły się w podmiejskie osiedla rezydencjonalne. Las na terenie Starych Szczytnik już w połowie XVIII wieku cieszył się powodzeniem wśród wrocławian. W 1783 roku Fryderyk Ludwik Hohenlohe, komendant garnizonu wrocławskiego, wykupił go i założył tu jeden z pierwszych parków na kontynencie europejskim urządzonych w stylu angielskim.

Park został zdewastowany przez żołnierzy napoleońskich podczas oblężenia miasta w grudniu 1806 roku. Po wojnie większość szkód naprawiono. W 1833 roku w parku Szczytnickim odbyły się pierwsze sportowe wyścigi konne we Wrocławiu. Wyścigi organizowano aż do roku 1907, na terenach przylegających do obecnej Hali Stulecia.

W parku znajduje się Ogród Japoński założony w latach 1909-1912, w związku z Wystawą Stulecia z 1913 roku, z inicjatywy hrabiego Fritza von Hochberga, i zaprojektowany przez japońskiego ogrodnika Mankichiego Araia. Niestety, po wystawie zabrano większość z wypożyczonych detali, decydujących o japońskim charakterze ogrodu. W 1994 roku przy współpracy ambasady japońskiej, prof. Ikuya Nishikawy i ogrodników z Nagoi rozpoczęto prace przywracające ogrodowi japoński charakter. Współcześnie jest to już Ogród Japoński nie tylko z nazwy. Stanowi unikatowy w Europie żywy fragment japońskiej kultury. Rząd Japonii przekazał do Ogrodu kilka granitowych latarń z XIX wieku.

Na terenie parku Szczytnickiego znajduje się również drewniany kościół z przełomu XVI i XVII wieku pod wezwaniem Świętego Jana Nepomucena. Zbudowany przez cieśli ze Starego Koźla, tam też początkowo stał. W XVIII stuleciu został przeniesiony do Kędzierzyna, a stamtąd w roku 1913 do Wrocławia, pod kierownictwem wrocławskiego architekta Theo Effenbergera. On też polecił ustawić przy kościele, obecny do dziś, średniowieczny krzyż pokutny, zrekonstruować drewniane podcienia i całość otoczyć drewnianym płotem.

Opracowano na podstawie:
www.wikipedia.org