. Moja przygoda z Bon Jovi rozpoczęła się od It's My Life, które po raz pierwszy usłyszałem będąc na wakacjach nad morzem, gdzie w pokoju mieliśmy tylko radio. Ale największe szaleństwo miało dopiero nadejść. Gdy pierwszy raz zobaczyłem w telewizji Richiego z jego pięknym Stratocasterem (jego sygnatura - sunburst z klonowym gryfem) zrobił na mnie tak ogromne wrażenie, że od razu zapragnąłem takiej gitary, chciałem grać jak on, no i oczywiście marzeniem stała się gra na scenie. Jak widzicie jestem chyba jedną z nielicznych osób, którą do zespołu przyciągnął nie Jon, a Richie 
. Przed tym wydarzeniem grałem na gitarze klasycznej menuety i kaprysy, ale zawsze ciągnęło mnie w kierunku gitary elektrycznej. Ostatecznie gitarę klasyczną porzuciłem i od tego momentu, mogę powiedzieć, że to Sambora był moim nauczycielem i jak dostałem swojego pierwszego elektryka, razem z Richiem poznawałem tę gitarę i nowe techniki. Początkowo poszukiwałem w internecie tabulatur, ale ich jakość mnie nie zadowalała, więc sam rozpracowywałem niemal wszystkie utwory Bon Jovi oraz Sambory i spisywałem, co moje jeszcze niezbyt wprawne ucho usłyszało. Pamiętam jak nie potrafiłem jeszcze grać sztucznych flażoletów i np. w If I Was Your Mother w intro przechodziłem w górę gryfu, aby uporać się z tymi flażoletami. Podobnie było w Wanted . Śmiało mogę powiedzieć, że był to najpiękniejszy czas mojego życia. I to właśnie Bon Jovi wprowadziło mnie do świata rocka i metalu odmieniając tym totalnie moje dotychczasowe życie. Ok, na razie wystarczy, bo znowu mały elaborat mi wyszedł ;P
Pozdrawiam!
"Prezesi" mogą wreszcie odpocząć 
