Harem Scarem - "United" (recenzja by Smolek)
Słucham non-stop "United" od niedzieli. Przesłuchałem pewnie już ze 100 razy, więc można wreszcie ocenić album.
Ale zanim ocenię, to się najpierw pochwalę, że wczoraj zamówiłem sobie "United". Przepłaciłem prawie o 100 zł, bo kupiłem wersję CD (+ Japanese bonus track) + DVD. Właśnie dla DVD przepłaciłem, bo słyszałem, że jest tam świetny, około 30-minutowy dokument "Making of United", więc moje fanbojstwo przeważyło.
No i fajnie mieć dwa teledyski w super jakości. Co do albumu, to jedno powiem: WOW
F-E-N-O-M-E-N-A-L-N-Y-!! Całkowie coś innego co usłyszeliśmy od Harem Scarem w przeszłości. Ile świetnych pomysłów i eksperymentów (zarówno w wokalu i gitarach). A riffy i solówki najlepsze od lat
A refreny, to przecież Harem Scarem, czyli mistrzowie w tym fachu, ale zauważyłem ciekawe zagrywki, jakby refreny są zdecydowanie inne niż zazwyczaj. Co do miejsca w moim rankingu, to mocne nr. 4. Najlepsza płyta od czasu "Weight of the World".
1.
United 8/10 - Najgorszy utwór na albumie, ale wciąż jest bardzo dobry. Gdyby lepszy refren mógł być to jeden z najlepszych utwór na płycie. Refren trochę za monotonny. Ale reszta, intro, zwrotki i solówka - świetne.
2.
Here Today, Gone Tomorrow 10/10 - Ależ fenomenalny refren. Energia, energia, i jeszcze raz energia! Jeden z najlepszych refrenów w ostatnim czasie. Tutaj także udziela się wokalnie Jeff Scott Soto, ale nie słychać go tak wyraźnie, jak w "Bite The Bullet".
3.
Gravity 9/10 - Kolejny świetny refren. Dziwny dźwięk gitary, ale podoba mi się, i to bardzo. Solówka jedna z najlepszych na płycie. W refrenie czuć dużą MOC.
4.
Sinking Ship 10/10 - Piosenkę mam niesamowicie osłuchaną, ale uwielbienie tej piosenki nie przemija. Jedna z najlepszych piosenek po 2000 roku. Po prostu perfekcja.
5.
One Of Life's Mysteries 10/10 - Cóż można powiedzieć, typowe Harem Scarem, bo ballady to zawsze umieli nagrywać. Kolejna świetna ballada po 2000 roku, a przecież mieliśmy już tak rewelacyjne "This Ain't Over", "Higher", czy "Hanging On".
6.
No Regrets 8/10 - Chyba najmocniejszy gitarowo utwór. Refren na bardzo dobrym poziomie, choć są lepsze. Solówka chyba najgorsza na "United".
7.
Bite The Bullet 10/10 - WOW, ależ to jest utwór
Ile twistów
To, że mamy już rewelacyjny i emocjonalny refren to jedno. Ale gdy pojawia się twist i mamy drugi zupełnie inny refren od słów
"You gotta bite the bullet", i zaczyna się miazga. Mamy solówke (IMO świetną), a tam kolejny twist i Jeff Scott Soto (który gościnnie pojawia się też w drugim utworze), włącza się do śpiewania i efekt jest piorunujący, te dwa głosy z Hessem brzmi po prostu perfekcyjnie
8.
Things I Know 10/10 - Uwielbiam ten emocjonalny klimat w zwrotkach. A refren, no właśnie to on zrobił z tego utworu tak kompletny utwór. Bardzo energiczny utwór.
9.
The Sky is Falling 9/10 - Świetny refren, zwrotki, a solówka TOP3 na albumie.
10.
Heaven & Earth 9/10 - Jedna z najmocniejszych piosenek. Początkowo nie była dla mnie jakoś specjalnie wybitna, ale z czasem niesamowicie urosła w moim rankingu, stając się jedną z najlepszych (obecnie miejsce nr. 6). Uwielbiam fragment:
"We'll be taking control, To claim heaven & earth, Claim heaven and earth.
11.
Indestructible 9/10 - Myślimy, że będzie ballada, a tu twist.
Zaczynamy od kowbojskiego klimatu z akustykiem, a potem zmienia się całkowicie piosenka, najpierw w zwrotce, a w refrenie to już zupełnie, w którym zaczyna się prawdziwa jazda. Fantastyczny pomysł duetu Hess & Lesperance. Solówka kapitalna, nie wiem czy nie najlepsza na płycie.
12.
Here Today, Gone Tomorrow: acoustic version (Japanese Bonus Track) - Nie będę dawał tutaj oceny, bo to tylko akustyczna wersja utworu, który pojawił się na normalnej wersji płyty. Piosenka równie świetna co w normalnej wersji, bo refren jest fantastyczny.
I to tyle. Dziękuje Harem Scarem za ten album. Recenzje na portalach muzycznych i recenzje fanów mówią jedną, że "United" jest naprawdę rewelacyjne, zdecydowanie jeden z najlepszych albumów w dorobku Kanadyjczyków. Jak ja się cieszę, że zdecydowali się wrócić po tej 5-letniej przerwie w 2013 roku. Harem Scarem jak wino, im starsi tym lepsi. Teraz pozostaje czekać na kolejną płytę, nieważne ile będzie mi na nią czekać, bo uwielbiam ten zespół
trochę inne brzmienie niż na wcześniejszych płytach, moim zdaniem (nieobiektywnym) dojrzalsze.
Szukam każdego dnia po wiele razy. Wczoraj ogólnie dowiedziałem się, że gdy albumy różnych zespołów są wydawane wcześniej w Japonii, to pojawiają się w sieci najwcześniej dopiero po kilku dniach od premiery. Więc pozostaje czekać, może jutro lub w poniedziałek już będzie mi dane go posłuchać. Na pewno dam znać, gdy już będzie w sieci. Oczywiście album kupię, ale normalną wersję, która będzie mieć premierę 12 maja. 
