Oceny - These Days

[Sam Bora]

O moim podejściu do "These Days" pisałem ostatnio tutaj: http://www.bonjovi.pl/forum/topics25/pl ... htm#113888

[mellono]

1 ) Hey God 10/10
2 ) Something For The Pain 7/10
3 ) This Ain't A Love Song 8/10
4 ) These Days 18/10
5 ) Lie To Me 6/10
6 ) Damned 10/10
7 ) My Guitar Lies Bleeding in My Arms 910/10
8 ) It's Hard Letting You Go 7/10
9 ) Hearts Breaking Even 8/10
10 ) Something To Believe In 10/10
11 ) If That What It Takes 8/10
12 ) Diamond Ring 7/10
13 ) All I Want Is Everything 9/10
14 ) Bitter Wine 8/10

Pyta genialna, wg mnie najbardziej "ponura" jeśli chodzi o BJ (głównie tekstowo) ... widać , ze chłopaki mieni pomysł, koncept na ten album...

[Dolkin]

THESE DAYS (1995)
****
--------------------------------------------------
Gdyby zrobić wśród Polskich fanów Bon Jovi ankietę na najlepszy czy też ulubiony album zespołu to na 99% zwyciężyłby ten krążek. „These Days” do albumów odkrywczych z całą pewnością nie należy. Trudno postrzegać go również w kategoriach płyt przełomowych. Wbrew pozorom nie jest to album łatwy. Nie ma tutaj typowych dla Bon Jovi hymniastych przebojów. Płytę w zdecydowanej większości (chociaż stwierdzenie w miażdżącej byłoby bliższe prawdy) wypełniają ballady.

W opiniach na temat „These Days” bardzo często spotyka się stwierdzenia, iż na tym albumie zespół zawarł piękne dojrzałe teksty połączone z bardzo dobrą muzyką. Następstwem takich zabiegów były po prostu ładne kompozycje. Nie jest to jednak ewenement w muzyce Bon Jovi. Przebłyski owej dojrzałości możemy przecież usłyszeć już na poprzednim albumie. Zresztą – nie ulega wątpliwości – że możliwości kompozytorskie chłopaków z płyty na płytę były coraz większe. Poza naprawdę dużą dawką melancholii „These Days” przynosi słuchaczom sporo miłych dla ucha melodii i kilka ciekawych, mocniejszych gitarowych zagrywek.

Album zaczyna się doskonale. Jako opener wita nas rozpędzony – agresywny jak na Bon Jovi – riff. „Hey, God” – bo o tym właśnie utworze mowa – trwa nieco ponad sześć minut i oprócz dosadnego tekstu i stylowego wokalu frontmana – raczy nas dwoma porządnymi, nieco przybrudzonymi solówkami. Utwór z całą pewnością przypadnie do gustu zwolennikom tego typu (mocniejszego soft rocka) grania, a kto wie czy miłośnicy bardziej muskularnych gitar też nie znajdą w nim czegoś dla siebie. Utwór cechuje w dodatku typowa dla chłopaków z New Jersey przebojowość. Minusem jest jednak to, że w wersji live piosenka nie wypada już tak przekonywująco.

Następny w kolejce „Something For The Pain” nie ma już tak zdecydowanego drive’u jak piosenka otwierająca album. Jest spokojniej, lżej. Nie sposób jednak oprzeć się wrażeniu, że piosenka jest wręcz spontaniczna, przy tym bardziej typowa dla Bon Jovi niż wcześniejszy „Hey, God”. Niestety im dalej tym takich piosenek mniej bądź nie ma w ogóle. Szybsze, bardziej zdecydowane utwory można na „These Days” policzyć na palcach jednej ręki. Chłopaki przyspieszają jeszcze jedynie w „Damned” (choć piosenkę tą można postrzegać bardziej w kwestii wypełniacza niż utworu przy którym można się na dłużej zatrzymać), „If That’s What It Takes” (kolejny wypełniacz) i „All I Want Is Everything”, który nie jest jednak uwzględniony w podstawowej traciliście wszystkich edycji ‘These Days”, a przecież… kopie jak diabli!

W zasadzie od trzeciego utworu na płycie królują ballady. Mniej lub bardziej udane. Czasem monumentalne i wspaniałe (niesamowity „Something to Believe In”, „My Guitar Lies Bleeding In My Arms”), ciepłe i po prostu ładne („Lie To Me”, „Diamond Ring”, „These Days”, “Bitter Wine”) innym razem monotone (“Letting You Go”, “Heart’s Breaking Even”). Taki stan rzeczy może niestety sprawiać, że płyta się dłuży. Czasem brakuje jakiegoś ożywiającego przerywnika, odetchnięcia.

Od strony wykonawczej wszystko jest jednak najwyższych lotów. Sambora co rusz raczy uszy słuchacza jakimś wysublimowanym popisem gitarowym, niezależnie czy lekko bluesuje na akustyku, czy nieco odważniej szarpie struny elektryka. Melodie wydają się również jakby wyrazistsze. Tico Torres wciąż zgrabnie napędza tą machinę, a blondwłosy lider kontynuuje udane gardłowe wojaże. Tradycyjnie dobrą robotę odwala David Bryan. Jego obecność można by porównać do sztalugi z płótnem na której Richie Sambora maluje swoje artystyczne wizje.

Zastanawiam się czasem jaką prasę miałby ten album, gdyby był debiutem Bon Jovi. W jakim kierunku by ta grupa podążyła. Wydaje się przecież oczywiste, że na odbiór „These Days” ogromny wpływ miały wcześniejsze wydawnictwa. Bon Jovi nigdy przedtem nie grał tak wolno i w gruncie rzeczy tak mrocznie. W niektórych „prasowych opracowaniach” można wyczytać, że zespół próbował podpiąć się pod upadający grunge. Dla mnie jest to argument absurdalny. „These Days” wydaje się być albumem w pełni świadomym, albumem dobrym dla Bon Jovi AD95, a nie „kolejnym albumem po drodze”. Można co prawda zarzucać mu monotonię, brak mocniejszych kawałków ale balladowy charakter „These Days” wcale nie musi świadczyć o słabości czy nijakości tego materiału. To jedna z wartościowszych płyt lat 90. i zarazem jedna z ostatnich płyt Bon Jovi do której słuchacz „nie musi się przekonywać”. Album który nie potrzebuje wynoszenia na piedestał. Ta płyta broni się przecież sama.

[Damned]

Gdyby zrobić wśród Polskich fanów Bon Jovi ankietę na najlepszy czy też ulubiony album zespołu to na 99% zwyciężyłby ten krążek.

http://www.bonjovi.pl/sympoll/index.php?dispid=162

Tradycyjnie dobrą robotę odwala David Bryan. Jego obecność można by porównać do sztalugi z płótnem na której Richie Sambora maluje swoje artystyczne wizje.

Zgrabna i trafna metafora

Chłopaki przyspieszają jeszcze jedynie w „Damned” (choć piosenkę tą można postrzegać bardziej w kwestii wypełniacza niż utworu przy którym można się na dłużej zatrzymać)

Dla jednych wypełniacz, dla innych jeden z kluczowych fragmentów całego albumu. Z resztą sam JBJ wielokrotnie powtarzał, że dla niego to jedna z ulubionych pozycji na These Days! Cóż, każdy szuka czegoś innego w muzyce. Z czystym sumieniem przyznaję, że dla mnie to jeden z ciekawszych utworów w całej dyskografii. M.in. dlatego, że nie znajduję w repertuarze BJ innej kompozycji, w której słychać aż tyle stylów muzycznych, które są mi bliskie. Jest tu rock, funk, jazz, blues, soul, może nawet pop. Jest genialne solo Sambory. Jest sekcja dęta. Łącznie mamy więc 9-ciu muzyków w studio. Jest kontrowersyjny tekst. Dla mnie bezdyskusyjnie 10/10, więc poproszę o więcej takich "wypełniaczy"

Anyway, jak zawsze bardzo dobra recenzja Dolkin

[usunięty użytkownik 4858]

Fajne ożywienie tematów

Damned, polecam także recki naszej forumowej dziennikarki Twisted Sister

[mario33x]

1. Hey God 10/10
2. Something for the Pain 8/10
3. This aint a love song 10/10
4. These days 10/10
5. Lie to me 10/10
6 Damned 9/10
7. My guitar lies bleeding in my Arms 10/10
8. Its hard letting you go 8/10
9. Hearts breaking even 7/10
10. Something to believe In 10/10
11. If thats what in Takes 6/10
12. Diamond Ring 10/10
13. All i want is everything 8/10
14. Bitter wine 8/10

Ogólnie ostatnia tak wielka płyta, ostatnia z wielkiej czwórki SWW, NJ, KTF, TD... Potem niestety była stopniowa pochylnia już tylko w dół...

[EVENo]

1. Hey God 7/10
2. Something for The Pain 9/10
3. This Ain't A Love Song 7/10
4. These Days 4/10
5. Lie To Me 5/10
6. Damned 7/10
7. My Guitar Lies Bleeding In My Arms 8/10
8. (It's Hard) Letting You Go 3/10
9. Hearts Breaking Even 9/10
10. Something To Believe In 8/10
11. If Thats What It Takes 3/10
12. Diamond Ring 1/10
13. Bitter Wine 1/10
14. All I Want Is Everything 9/10

Płyta: 6/10

[Malkolit]

U! To dopiero ciekawe, zawsze uważałem utwór tytułowy za jedną z najlepszych kompozycji Bon Jovi. Uważam też, że Letting You Go nie powinno znaleźć się na tej płycie (bo nie pasuje stylem, nie dlatego zaś, że jest złe), za to Damned i If That's What It Takes to dość nieszczególne wypełniacze. Jon zawsze miał... no, specyficzne podejście do swoich utworów, wystarczy przypomnieć historię z Living On A Prayer... Dla mnie szczytowe osiągnięcie zespołu, ale nie ma płyty Bon Jovi, która byłaby całkiem równa (paradoksalnie, najbardziej równa jest dla mnie... What About Now! - jeden wielki gniot).

[Damned]

[font=Georgia]01. Hey God 9,2
02. Something for the Pain 8,2
03. This Ain't a Love Song 9
04. These Days 9,8
05. Lie to Me 9,5
06. Damned 9,7
07. My Guitar Lies Bleeding in My Arms 9,9
08. (It's Hard) Letting You Go 9,3
09. Hearts Breaking Even 9,4
10. Something to Believe In 10
11. If That's What it Takes 9,3
12. Diamond Ring 9,1
13. All I Want is Everything (bonus track) 8,7
14. Bitter Wine (bonus track) 8,9[/font]

[offtopic][/offtopic]

[Dand]

01. Hey God 10
02. Something for the Pain 9,7
03. This Ain't a Love Song 9,4
04. These Days 10
05. Lie to Me 9,5
06. Damned 9,9
07. My Guitar Lies Bleeding in My Arms 9,9
08. (It's Hard) Letting You Go 9,2
09. Hearts Breaking Even 9,8
10. Something to Believe In 10
11. If That's What it Takes 10
12. Diamond Ring 9,1
13. All I Want is Everything (bonus track) 9,5
14. Bitter Wine (bonus track) 8,6

[usunięty użytkownik 4858]

Ostatnia Wielka płyta BJ. Do tego dużo dojrzalsza od poprzedzających.

1. Hey God. (Jon, Richie). 5/10
Jeden z najostrzejszych w historii utworów BJ. Jest ostro, ale jest też strasznie naiwnie w warstwie tekstowej. Takie trochę szamotanie związanego, a nie prawdziwy gniew czy rozterka.

2. Something for the Pain. (Jon, Richie, Desmond). 6-7/10
Świetna produkcja i wykonanie w porównaniu do najnowszych płyt, ale sam utwór nie sięga szczytów.

3. This Ain't a Love Song. (Jon, Richie, Desmond). 7/10
Starałem się nie zawyżać oceny ze względu na sentyment do kapitalnego singla z Prostitute, Lonely at the Top, When She Comes i The End (BTW - przy ocenie twórców - przy współtworzeniu The End do duetu Jon-Richie dołączył David). Jeden z moich ulubionych singli (jako krążek cd).

4. These Days. (Jon, Richie). 9-10/10
Nie dziwi mnie "zapożyczenie" nazwy albumu od tytułu tej piosenki. Idealnie oddaje klimat całości.

5. Lie to Me. (Jon, Richie). 5-6/10
Kapitalne momenty, ale całość mnie nie porywa.

6. Damned. (Jon, Richie). 8-9/10
Dużo się dzieje w tym utworze. Jeden z mocniejszych punktów prezentacji ówczesnych możliwości BJ.

7. My Guitar Lies Bleeding in My Arms. (Jon, Richie). 10/10
Nie ma co się rozpisywać. Kompozycyjna perełka albumu. Świetne wykonanie i idealna produkcja (chociaż z ciekawości chciałbym usłyszeć ten utwór przepuszczony przez studio Ebbina).

8. (It's Hard) Letting You Go. (Jon). 7/10
Oprócz "Belive In" jedyna piosenka stworzona przez Jona "samotnie". (Co ciekawe utwór został napisany nie z myślą o płycie, tylko jako podziękowanie za udział w filmie. Wokal Jona został nagrany live, bez dogrywania. W nagraniu nie uczestniczył David, ani Hugh... Na klawiszach udzielał się Jon. Wyszło świetnie. Brawa za wpasowanie piosenki w to miejsce).
Piękny, nastrojowy tekst. Mocny punkt tej części płyty. Jeśli oczekuję od Jona jakiś "smętów' to właśnie takich.

9. Hearts Breaking Even. (Jon, Desmond). 8/10
Kapitalne, delikatne "przebudzenie" po poprzednim utworze. Piękna gitara i fenomenalny wokal. Przydałaby się lepsza perka.

10. Something to Believe In. (Jon). 7-8/10
Genialne wokalne i instrumentalne fragmenty. Cała czwórka członków zespołu ma tutaj duży wkład. Całości jednak brakuje do najwyższych ocen.

11. If That's What it Takes. (Jon, Richie). 8-9/10
Świetna wokalna interpretacja Jona. Reszta zespołu stanowi wyjątkowo udane "tło". Mistrzowski bas Hugh.
Jeden z najbardziej niedocenianych utworów zespołu.

12. Diamond Ring. (Jon, Richie, Desmond) 9-10/10
Kolejna perełka w zupełnie innym stylu i bez widocznych fajerwerków.

Celowo nie oceniam bonusów, skoro taką przygotowali podstawową wersję albumu.
Album jako całość znacznie zyskuje na wartości w stosunku do punktacji utworów jako osobne.

[Iwa]

Ulubiona płyta mojego męża

1.Hey God- 9,0
2. Something for the Pain- 8,0
3. This Ain't a Love Song- 9,5
4. These Days- 10
5. Lie to Me- 9,8
6. Damned- 10
7. My Guitar Lies Bleeding In My Arms- 9,9
8. (It's Hard)Letting You Go- 9,8
9. Hearts Breaking Even- 9,0
10. Something to Believe In- 9,3
11. If That's What It Takes- 9,5
12. Diamond Ring- 10

[Adrian]

Hey God 6/6
Something For The Pain 3,5/6
This Ain't A Love Song 6/6
These Days 6/6
Lie To Me 6/6
Damned 3,5/6
My Guitar Lies Bleeding In My Arms 6/6
(It's Hard) Letting You Go 5/6
Hearts Breaking Even 6/6
Something To Believe In 6/6
If That's What It Takes 3,5/6
Diamond Ring 5/6

+1 Teksty
+1 Wokal/Instrumenty
+1 Klimat

Top:
1.These Days
2.Something To Beleive In
3.Hearts Breaking Even


Kicz:
Czasami irytuje mnie Something For The Pain refrenem i produkcją.


Podsumowanie:
Najbardziej dojrzałe dzieło Bon Jovi. Tekstowo mistrzostwo świata. Momentami mocno depresyjnie. Jednak nie tylko teksty tworzą depresyjno-nostalgiczny klimat. Produkcja i oprawa muzyczna też odgrywa tutaj duża rolę. Czasami jednak trzeba przyznać, że jest trochę za słodko jak np w This Ain't Love.. i Hard Letting You. Produkcja z jednej strony na plus bo brzmi dobrze, ale z drugiej strony momentami album zlewa się w jednolitą całość. Uwielbiam ozdobniki Jona na tym albumie (jak i następnym).

Ocena: 5,49

[M]

1. Hey God

Całkiem przyjemne uderzenie na dzień dobry. Udane - nawet dwie - solówki, mocny refren (w szczególności ten ostatni) i - jak na Bon Jovi - dość surowa produkcja. Szkoda tylko, że "na żywo" zespół męczy się z tą piosenką. 7/10

2. Something For The Pain

W warstwie muzycznej dużo się tutaj dzieje. Ciekawe harmonie wokalne w pomoście, ciekawy tekst i znowu udane solo. Niestety po mocnym otwieraczu ten kawałek mija raczej niepostrzeżenie. 5/10

3. This Ain't A Love Song

Pierwszy utwór z tego albumu jaki dane mi - nie tylko mi zresztą - usłyszeć. Smutny, "jesienny", bez dwóch zdań gitarowy. Są też emocje. Kwintesencja tego typu utworu u grupy o takim charakterze muzycznym. 10/10

4. These Days

Kiedys uwielbiałem, katowałem. Być może jest to najlepszy utwór z płyty. Naprawdę wciągające intro, prosty, chwytliwy riff i świetny Jon. Plus tekst również udany. Minusem są niestety zbyt lajtowe refreny. 9/10

5. Lie To Me

Na chwilę obecną zdecydowanie mój ulubiony kawałek z "These days". Nastrojowy, przejmujący, dobry zarówno pod względem lirycznym jak i muzycznym. Słychać, ze panowie włożyli kawał serducha w tą piosenkę. Myślę, że tekst jest dość uniwersalny. 10/10

6. Damned

Cóż, najsłabszy kawałek w zestawieniu 5/10

7. My Guitar Lies Bleeding In My Arms

Wspaniała ballada! Monotonia, ożywienie, fire! Tekst prosty i zarazem... nieziemski. Szkoda tylko, że Jon nie dysponuje mocniejszym głosem bo było by po prostu rewelacyjnie. Świetny Sambora. Dość brudno, momentami (zejście przed solo) nawet Metallikowo. Ta sama liga co świetne "Dry County". 10/10

8. Letting You Go

Po "My Guitar..." przydałoby się ożywienie. Niestety zespół umieścił tutaj tą miniaturę. Smutny ale udany utwór. 7/10

9. Heart's Breaking Even

Ja tutaj słyszę duuuuże podobieństwo do... "Crying" Aerosmith. Tempo, hardrockowy zadzior, długośc fraz w refrenie. Największy plus tego kawałka to świetne operowanie głosem przez lidera. 8/10

10. Something To Believe In

Piosenka z kosmosu. Inny wymiar. Kolejny dowód na to,że JBJ i spółka to niekoniecznie spece jedynie w dziedzinie pisania wyciskaczy łez do telenowel 10/10

11. If That's What It Takes

Zapychacz 6/10

12. Diamond Ring

Ciekawostka ale... mimo cygańskiego sznytu mogli sobie darować umieszczenie tej piosenki na tym albumie. 5/10

13. All I Want Is Everything

Piosenka zwyczajnie tutaj nie pasuje. Na tle pozostałych utworów jest zbyt dynamiczna, zbyt hard rockowa. Może dlatego jest zawarta tylko w niektórych edycjach? 5/10

14. Bitter Wine

Cóz, najlepsze zakończenie płyty w historii tego zespołu. Fajny kawałek. 9/10

[Jaro]

"These Days"

1. Hey God 10/10
2. Something for the Pain 10/10
3. This aint a love song 10/10
4. These days 10/10
5. Lie to me 10/10
6 Damned 10/10
7. My guitar lies bleeding in my Arms 10/10
8. Its hard letting you go 10/10
9. Hearts breaking even 10/10
10. Something to believe In 10/10
11. If thats what in Takes 10/10
12. Diamond Ring 10/10
13. All i want is everything 9/10
14. Bitter wine 9/10

Ocena albumu: 9,9. Nie ma co ukrywać, to dla mnie najlepszy album w historii zespołu. Oceny mówią same za siebie