Fenomen Hip-Hopu w Polsce

[Geminiman019]

Od ponad dekady najpopularniejszym gatunkiem w naszym kraju jest hip-hop. Dla wielu ludzi jest to gatunek zupełnie niezrozumiały, gdyż odbierają go jako bełkotliwe gadanie do puszczonego z gramofonu zapętlonego podkładu. Jednakże osoby chodzące do gimnazjów czy liceów silnie utożsamiają się z tą "muzycznym tworem". Wszystko dlatego że u nas hip-hop jest muzyką pokolenia, które wchodziło w dorosłość w latach 90, po fali punk rocka która miała miejsce dekadę wcześniej, a potem zostawiła po sobie niczym nie wypełnioną pustkę. Nie ma się co łudzić, hip-hop to ostatni wyraźny bunt młodzieży, która zderzyła się z rzeczywistością po transformacji ustrojowej. Bieda, brak perspektyw zawodowych, smutek wielkich blokowisk, szara codzienność, rodzące się nadzieje skazane na klęskę, mocne słowa - to wszystko jest kolorytem ciążącym nad tym pokoleniem. O ile punkowcy machali sztandarami z napisami "No Future" lub śpiewali o "młodości walczącej" (bo w jakąś przyszłość trochę wierzyli), o tyle hiphopowcy zamknęli się we własnym getcie, które otaczał wrogi świat, wobec którego należało się jakoś opowiedzieć. Hip-Hop można więc nazwać punk rockiem ery postkomunistycznej. Tyle że raperzy nie owijają przekazu w zgrabne metafory (tak jak zespoły występujące na festiwalu w Jarocinie), lecz walą centralnie i brutalnie prosto w oczy, całą surową prawdę bez upiększeń. Supremacja rapu nad muzyką gitarową jest dziś niepodważalnym faktem, gdyż rock to relikt przeszłości, który się sprawdzał gdy istniał Związek Radziecki. Dziś po upadku Imperium Sowieckiego, muzyka rockowa przestała być nośnikiem buntu, a jej miejsce zajął rap. W rapie podkład muzyczny sam w sobie nie jest istotny, gdyż liczy się tylko treść, którą chce przekazać słuchaczom MC. I takiej treści właśnie chce młodzież. Nie ładnego przekazu zawoalowanego w zgrabne metafory, lecz brutalnej i bezpośredniej prawdy przedstawionej w sposób bardzo dosadny i surowy.

[Geminiman]

Znalazłem tu trochę niepoprawne politycznie stwierdzenie odnośnie Hip-Hopu.

Współczesne media elektroniczne, znajdujące się w rękach członków narodu wybranego, "specjalizują się" w tworzeniu nowych idoli dla młodzieży. Tym idolem ma być silny i męski murzyn. Biały mężczyzna to kompletna niedojda, słaby i nieudolny. Celem tej propagandy, która odnosi duże sukcesy, jest doprowadzenie do tego , żeby młode, białe dziewczyny wybierały za partnerów murzynów. Szczególnie MTV ma tu duże "zasługi"; wprowadziła na rynek quasi-muzykę, inaczej rytmiczny bełkot bez melodii czyli "gangsta rap", który promuje przemoc przeciwko białym (kill whitey) i traktowanie białych dziewczyn jak dziwki i szmaty, a murzynów jako wzór siły i męskości.