30 LAT BON JOVI

[Damned]

1993.09.18 - National Bowl, Milton Keynes, Anglia
W sierpniu BJ przybyli już po raz drugi w 1993 roku do Europy. Tym razem w ramach I'll Sleep When I'm Dead Tour, która zakładała 19 koncertów na Starym Kontynencie. Ostatnimi dwoma z nich były legendarne dziś występy w słynnym angielskim Milton Keynes. Pierwszy z koncertów był transmitowany przez brytyjskie radio BBC, a zapis tej transmisji możemy usłyszeć w linku poniżej. Supportem podczas obydwu koncertów byli Manic Street Preachers, Billy Idol oraz Little Angels. Warto dodać, że kilka utworów z tego koncertu zostało oficjalnie wydanych na singlu I Believe.

http://www.youtube.com/watch?v=VFRIzeAYjjs

01. I Believe
02. Wild in the Streets
03. You Give Love a Bad Name
04. Born to Be My Baby
05. Can't Help Falling in Love (acapella)
06. Bed of Roses
07. Keep the Faith
08. I'd Die for You
09. Blood Money
10. Blaze of Glory
11. Lay Your Hands on Me
12. I'll Sleep When I'm Dead / Jumpin' Jack Flash
13. Bad Medicine / Shout

14. Help!
15. Acoustic Guitar Solo / Little Wing / Wanted Dead or Alive
16. In These Arms
17. Livin' on a Prayer

18. I'll Be There for You







1993.09.19 - National Bowl, Milton Keynes, Anglia
Druga noc w Milton Keynes przeszła do historii głównie za sprawą epickiej, dwunastominutowej wersji Dry County. Została ona wydana oficjalnie na singlu promującym ten utwór pół roku później. Żaden inny zapis z tego, ostatniego europejskiego koncertu w 1993 roku nie ujrzał do dziś światła dziennego.

01. I Believe
02. Wild in the Streets
03. You Give Love a Bad Name
04. Born to Be My Baby
05. Can't Help Falling in Love (acapella)
06. Bed of Roses
07. Keep the Faith
08. I'd Die for You
09. Blood Money
10. Blaze of Glory
11. Lay Your Hands on Me
12. I'll Sleep When I'm Dead / Jumpin' Jack Flash
13. Bad Medicine / Shout

14. Help!
15. Acoustic Guitar Solo / Wanted Dead or Alive
16. In These Arms
17. Livin' on a Prayer

19. Dry County
20. Blood on Blood
21. I'll Be There for You

22. With a Little Help from My Friends



Guest Pass

[usunięty użytkownik 4858]

Prezes, nie ma lekko - masz skaner, a ja tylko aparat - wrzucaj Ty zdjęcia!

Supportem podczas obydwu koncertów byli (...) oraz Little Angels

I like it

BTW - zdjęcie rarytas dla fanów obu zespołów:

Little Angels z BJ, Backstage w L.A.

P.S. "Little Angels singer Toby Jepson explains how he introduced Jon Bon Jovi to Rockin' All Over The World by performing the song when they supported Bon Jovi in 1993":
http://www.youtube.com/watch?v=FsuKxyXaDww

[Damned]

1993.10.10 - Virgin Megastore, Melbourne, Australia
W październiku trasa I'll Sleep When I'm Dead przywiodła zespół do Australii. Zakładała 9 dużych koncertów w Kraju Kangurów. Supportem podczas każdego z nich był dobry znajomy BJ, australijski gwiazdor Jimmy Barnes. Dodatkowo BJ zagrali wyjątkowy, kameralny akustyczny set w dużym sklepie płytowym, który w całości transmitowało australijskie radio. Szczególnie godna uwagi jest wersja reggae Keep the Faith, jak i fenomenalna forma zespołu.

01. Love for Sale
02. I'll Sleep When I'm Dead (acoustic)
03. Blood on Blood (acoustic)
04. Fever (acoustic)
05. Bed of Roses (acoustic)
06. Keep the Faith (acoustic - reggae version)
07. Never Say Goodbye (acoustic)
08. Livin' on a Prayer (acoustic)
09. Wanted Dead or Alive (acoustic)

[prezes1]

Póki jeszcze rok 93 mamy:
Pod koniec roku 93 kuzyn Jona Tony Bongiovi i pewna firma ulokowana na Kajmanach(z którą miał koneksje) zaczęła wypuszczać informacje że jest w posiadaniu ok.20 piosenek Jona z lat 1980-83. Tylko dwie piosenki z tamtego okresu(Runaway i She Don't Know Me) trafiły na debiut. O reszcie nikt nie słyszał. Tony twierdził że ma do tych nagrań pełne prawa i zamierza je wydać. Czeka na oferty od wytwórni.
Jak wiemy The Power Station Years udało mu się wydać w roku 1997 dopiero. Dlaczego tak późno i tyle to trwało? Podobno Tony życzył sobie za dużo pieniędzy, były też wątpliwości co do autentyczności tych nagrań ale prawdopodobnie to Jon i prawnicy udanie blokowali premierę przez parę lat...

[Damned]

1993.11.13 - Estadio Vélez Sarsfield, Buenos Aires, Argentyna
W listopadzie BJ dotarli do Ameryki Południowej. Koncerty odbyły się w aż dziesięciu krajach latynoamerykańskich. Występ w stolicy Argentyny był transmitowany przez telewizję. Szczególnie warte uwagi wykonanie Keep the Faith z gitarową solówką jako intro do utworu, a także pierwszy bis, w postaci coveru Beatlesów - Help!. Warto dodać, że Tico wystąpił tego dnia na scenie w okularach.

Telewizyjny reportaż i konferencja prasowa:
http://www.youtube.com/watch?v=Xf7_yeFMGd0

Full show:
http://www.youtube.com/watch?v=RPgir5h3GN0

01. I Believe
02. Wild in the Streets
03. You Give Love a Bad Name
04. Born to Be My Baby
05. Cama De Rosas
06. Keep the Faith
07. Blood Money
08. Blaze of Glory
09. I'll Sleep When I'm Dead
10. Lay Your Hands On Me
11. Bad Medicine / Shout

12. Help!
13. Wanted Dead or Alive
14. In These Arms
15. Livin' On A Prayer

[usunięty użytkownik 4858]

1993.11.13 - Estadio Vélez Sarsfield, Buenos Aires, Argentyna

W listopadzie BJ dotarli do Ameryki Południowej. Koncerty odbyły się w aż dziesięciu krajach latynoamerykańskich

Ze swoich zapisków dodam, że to był 153 koncert(!) na tej trasie (nie licząc wcześniejszych 22 promocyjnych występów), a państwami, które odwiedzili w Ameryce Łacińskiej były po kolei: Meksyk, Gwatemala, Kostaryka, Wenezuela, Paragwaj, Peru, Boliwia, Chile, Argentyna( 2 koncerty), Brazylia i ponownie Meksyk.

[Damned]

JBJ podczas próby w Count Basie Theatre


1993.12.20 - 4th Annual X-Mas Concert, Count Basie Theatre, Red Bank
Tuż przed świętami, zespół tradycyjnie zagrał koncert świąteczny dla kilkuset fanów w rodzinnym New Jersey. Tym razem osoby, którym udało się zdobyć bilet na ten kameralny koncert, mogły mówić o prawdziwym szczęściu. W odróżnieniu od poprzednich koncertów świątecznych, ten obfitował w niespodzianki, jakich jeszcze nigdy wcześniej nie było. Tą największą był fakt, że każdy członek BJ (z wyjątkiem Aleca) zaśpiewał tego wieczoru utwór solo. Richie, David i Tico objęli wokal prowadzący na koncercie BJ po raz pierwszy w historii, wykonując odpowiednio Stranger in This Town, Let it Bleed i Waltzing Matilda. Co warte podkreślenia, Jon nie schodził ze sceny podczas tych utworów. Kolejnym zaskoczniem był nigdy wcześniej nie wykonywany cover It's Only Rock & Roll. Dodatkowo w pięciu utworach, zespołowi towarzyszyła sekcja dęta w postaci The Miami Horns w składzie Richie "La Bamba" Rosenberg (puzon), Mark Pender (trąbka), Eddie Manion (saksofon). Cztery utwory z tego show zostały oficjalnie wydane na singlu Dry County kilka miesięcy później, a możemy je usłyszeć poniżej (z wyjątkiem Let it Bleed, które jest nagrywane amatorsko).



01. Help!
02. With a Little Help From My Friends *
03. Bad Medicine
04. Let it Bleed (David) *
05. Keep the Faith
06. Waltzing Matilda (Tico)
07. Love for Sale *
08. Stranger in This Town (Richie) *
09. Blood Money (Jon)
10. Blaze of Glory
11. Dry County
12. Lay Your Hands on Me
13. I'll Sleep When I'm Dead / Jumpin' Jack Flash
14. Livin' on a Prayer

15. The Answer (Richie)
16. Wanted Dead or Alive
17. Blood on Blood

18. You Give Love a Bad Name
19. Born to Be My Baby

20. Just Like a Woman (Jon)
21. Bed of Roses
22. I Wish Everyday Could Be Like Christmas

23. It's Only Rock & Roll *
24. Never Say Goodbye


* with The Miami Horns





Bilet


Count Basie Theatre

[usunięty użytkownik 4858]

Póki mamy jeszcze 93 rok, przypomnijmy sobie co o Bon Jovi pisało "Jedyne pismo rockowe w Polsce", czyli "Tylko Rock".

Na okładce królowali wtedy:


Wydanie z marca:

[Damned]

1994.02.14 - BRIT Awards, Alexandra Palace, Londyn, Anglia
Po zakończeniu wyczerpującej trasy, JBJ udał się na zasłużone wakacje, gdzie z myślą o kolejnym albumie BJ, napisał utwór Something to Believe In. Jednak już w lutym, zespół stawił się na BRIT Awards, czyli ceremonii nagród przyznawanych przez brytyjski przemysł fonograficzny dla najlepszych artystów minionego roku. Bon Jovi nie byli nominowani w żadnej kategorii, ale uświetnili galę swoją obecnością. Jon i Richie wręczyli nagrodę w kategorii Najlepsza wokalistka brytyjska. Zwyciężczynią okazała się Dina Carroll, która została zaproszona na scenę do wykonania utworu I'll Sleep When I'm Dead. Podczas występu, oprócz najlepszej brytyjskiej wokalistki roku 1993, na scenie chłopakom towarzyszył Brian May. Był to już drugi wspólny występ Bon Jovi i gitarzysty Queen. Na gali zabrakło po raz pierwszy Aleca Johna Sucha, którego w trybie awaryjnym zastąpił bassista Meat Loaf, Kasim Sulton. Richie Sambora zapytany przez dziennikarza magazynu Kerrang o brak Aleca na BRIT Awards powiedział:"got himself involved with some shit that he couldn't get out of" oraz "We met Kazim on the flight over here, and said 'D'ya wanna play bass?'!".

Wręczenie nagrody:
http://www.youtube.com/watch?v=n5hg-R1574E

Występ:
http://www.youtube.com/watch?v=lJTHb_FcLO8

[prezes1]

Tomker tu chyba wrzucał wcześniej miniaturkę tego artykułu. Mowa jest o wydaniu następnego singla(Dry County) oraz o przygotowaniach do następnej płyty.



Tuż przed wakacjami '94 zaczęła się też promocja filmu 'The Cowboy Way'('Rodeo w Nowym Jorku' lub 'Kowboje w Wielkim Mieście') - sensacji z elementami komediowymi. W rolach głównych wystąpili Woodie Harrelson i Kiefer Sutherland. Reżyser już tak znany nie był - niejaki Gregg Champion. Fabuła opowiada o podróży dwóch kowbojów z Nowego Meksyku do Nowego Jorku aby odnaleźć kumpla. Gdy na miejscu okazuje się że kumpel is dead, it's time for revenge!
Film jak na niski budżet zarobił nieźle - 20mln$. Premiera filmu była 3.06.94. Wybitny film to to nie jest ale ma pewien urok lat 90tych i jest momentami naprawdę zabawny(mam na video).
Film był promowany teledyskiem BJ 'Good Guys Don't Always Wear White'(reż: Wayne Isham). Sama piosenka została napisana przez Jona i Richiego. Co dziwne nie została wydana jako singiel. Można ją znaleźć jako B-side lub na różnych składankach i boxach. No i na oficjalnym soundtracku do tego filmu oczywiście.





Poniższy artykuł zawiera zdjęcia z nagrywania teledysku. Mówi też o Alecu, nowej płycie i Crossroad. Enjoy:

[Damned]

[



1994.05.22 - The Great Music Experience, Todai-Ji, Nara, Japonia
W maju Jon i Richie wzięli udział w wyjątkowym wydarzeniu pod nazwą The Great Music Experience. Były to 3 duże koncerty, które odbyły się pod zabytkowym buddyjskim kompleksem Todai-Ji w Japonii. Wśród zaproszonych gości znaleźli się wybitni muzycy, m.in. Bob Dylan, INXS, Joni Mitchell i Ry Cooder. Jon i Richie wykonali kilka utworów, a towarzyszył im zespół w składzie: Roger Taylor (bębny), Ray Cooper (instrumenty perkusyjne), Phil Palmer (gitara), Pino Palladino (bass) oraz Wix Wickens (klawisze, akordeon). Podczas wykonania Livin' on a Prayer do zespołu dołączył także muzyk zespołu INXS, Kirk Pengilly (saksofon). Na sam koniec, wszyscy muzycy wykonali wspólnie utwór Boba Dylana, I Shall Be Released. Każdego dnia publiczność liczyła ok. 10,000 osób. Wydarzenie to wyemitowano w 50 krajach za pośrednictwem telewizji.

01. Bed of Roses
02. Livin' on a Prayer (acoustic)
03. Just Like a Woman (acoustic)
04. Wanted Dead or Alive
05. Jam / Richie Guitar Solo
06. I Shall Be Released



RS, Bob Dylan, JBJ, Michael Hutchence


Świątynia Todai-Ji


Warto dodać, że w tym czasie David Bryan i jego żona April McLean, doświadczali pierwszych tygodni w roli rodziców, bowiem 10 marca 1994 na świat przyszły bliźnięta Gabrielle Luna i Colton Moon. Poniżej wykonanie najnowszego singla Dry County z Nowego Jorku. Utwór zarejestrowano dla potrzeb brytyjskiego programu Top of the Pops krótko po narodzinach bliźniąt Davida. Widać w nim radosnego świeżo upieczonego tatę. Niestety w tym telewizyjnym wykonaniu muzyka jest z playbacku, a jedynie wokale live.

Dry County (Top of the Pops, marzec 1994)

[usunięty użytkownik 4858]

Skoro jesteśmy przy Dry County, to dorzucę zdjęcia i tekst powstałe dla bravo podczas kręcenia teledysku:











###
i jeszcze dodam coś do tego co napisał Damned w poście o BRIT Awards.
Podczas pobytu w Londynie z okazji London Brit Awards Jon i Richie spotkali się z "piątym Beatlesem", czyli "beatlesowskim" producentem Georgem Martinem, by nagrać utwór na płytę "The Glory of Gershwin". Płyta ta była pomysłem Larry'ego Adlera (legendę harmonijki ustnej), któremu na 80-ą rocznicę urodzin wytwórnia zaproponowała nagranie dowolnej płyty. Larry wpadł na pomysł by stworzyć album z kompozycjami George'a Gershwina, a do ich wykonania zaprosić muzyków rockowych. Na płycie, o której później, wystąpić mieli też m.in. Chris De Burgh, Elton John, Elvis Costello, Cher i Meat Loaf [być może właśnie dzięki temu Kasim Sulton (basista grający m.in. z Meat Loaf) miał okazję zagrać z BJ na gali BRIT Awards].

[Badmotorfinger]

Bon Jovi i Michael Hutchence wspólnie na scenie. Coś pięknego

[Damned]

1994.06.04 - MTV Movie Awards, Sony Pictures Studios, Culver City, USA
W czerwcu BJ wystąpili na rozdaniu nagród filmowych przyznawanych przez MTV, które odbyło się niedaleko Los Angeles. Tym razem zespół wystąpił w pełnym składzie, choć próżno było szukać uśmiechu na twarzy Aleca. W istocie jego kariera muzyczna nieubłaganie dobiegała końca. BJ wykonali najnowszy singiel Good Guys Don't Always Wear White z filmu Rodeo w Nowym Jorku, którego premiera odbyła się dzień wcześniej. Galę poprowadził Will Smith.

http://www.youtube.com/watch?v=pU1CxFpxUtc




Jon i Dorothea na czerwonym dywanie

[wikki1010]

aż łezka się kręci kiedy to wszystko się czyta ....życzmy chłopakom aby grali jak najdłużej a materiały są świetne i wycinki z gazet ,,wielkie dzięki Tomker i dobra robota