Największa tragedia w moim życiu ...

Justysia · Post autor: **Justysia** » 12 września 2009, o 08:56

Nie wiedziałam co z tym zrobić, ale mam w sobie tyle żalu i bólu, że postanowiłam wylać to z siebie tutaj.
Przed chwilą dowiedzialam się, że moja 2 letnia siostrzenica zmarła w szpitalu. Amelka miała rozległe urazy wewnętrzne po pogryzieniu przez psy.
Przez ten cały czas miałam nadzieję, że wszystko się ułoży. Czym tak małe dziecko mogło zawinić. Wszyscy czekalismy na nią tak długo, kochaliśmy tak że mocniej nie można. Gdybym mogła wybierać odeszłabym zamiast niej. i o to modliłam sie przez ostatnie 48 godzin. Tego co czuję nie da się opisać słowami. Jedyne co mogę powiedzieć to "Amelko, kochanie mam nadzieję, że kiedyś zobaczymy się w innym świecie".

I know tonight that there's an angel
Up on Heaven's highest hill
And no one there can hurt you baby
No one ever will

JasonJovi13 · Post autor: **JasonJovi13** » 12 września 2009, o 09:15

No normalnie sie rozkleiłem, przykro mi [*]

Post autor: **Agata BJ** » 12 września 2009, o 09:18

Moje wyrazy współczucia [*]

witw · Post autor: **witw** » 12 września 2009, o 09:28

Przykro mi... ;( [*]

ewaika789 · Post autor: **ewaika789** » 12 września 2009, o 10:18

Post autor: **PePe** » 12 września 2009, o 10:56

nigdy tego nie zrozumiem, czym 2 letnie dziecko komukolwiek zawinilo.....ale jest teraz w lepszym miejscu.

serdeczne wyrazy wspolczucia......[*]

jovi · Post autor: **jovi** » 12 września 2009, o 11:17

"Czasami Bóg zabiera swoje Anioły do siebie ... czasami jednak zbyt wcześnie"

Ot ... przykro

Tatar · Post autor: **Tatar** » 12 września 2009, o 12:47

JoFree · Post autor: **JoFree** » 12 września 2009, o 12:53

Justusiu ja właśnie jestem z żałobie po śmierci mojego ojca więc domyślam się co teraz czujesz. Zaraz po tym jak odszedł bardzo chciałam podzielić się z kimś moimi uczuciami. Myślałam nawet o tym żeby napisać coś tutaj na forum ale nie umiałam znaleźć odpowiednich słów. Nie starczyło mi nawet odwagi, żeby zadzwonić do moich najbliższych przyjaciół. Teraz minęło już trochę czasu i powoli uczę się o tym rozmawiać ale dalej nie jest łatwo. Podziwiam Cię za odwagę i mam nadzieję, że z czasem Twój ból minie.

JasonJovi13 · Post autor: **JasonJovi13** » 12 września 2009, o 13:00

jovi pisze:"Czasami Bóg zabiera swoje Anioły do siebie ... czasami jednak zbyt wcześnie"

Cudownie ujęte

rockdk · Post autor: **rockdk** » 12 września 2009, o 13:03

Współczuję... [*]

"I see you on the other side
I search for the peace in your eyes"

Post autor: **Tatiana** » 12 września 2009, o 13:24

"Kiedy Królestwo Boże zapanuje bez przeszkód nad całą ziemią, miliony dzieci zmartwychwstaną i powitamy je wśród żywych."

Justysiu rozumiem Cię doskonale. Kilka lat temu straciłam tatę i wiem jak ciężko przeżyć śmierć najbliższej osoby [*]

Post autor: **Adrian** » 12 września 2009, o 13:46

Miałem parę lat temu identyczną sytuacje w rodzinie. Wiem co czujesz i współczuje. [*]

Co do sytuacji JoFree to nie byłem w takiej sytuacji jak Ty i mam nadzieje nigdy nie być. Również przesyłam serdeczne wyrazy współczucia. [*]

Justysia · Post autor: **Justysia** » 12 września 2009, o 15:25

Kochani , dziękuję Wam wszystkim za wsparcie z całego serca.
Bardzo mi to pomoglo.
W takich wlaśnie chwilach można się naprawdę poznać na ludziach a Wy wszyscy jestescie wielkim skarbem.

Moja mama mówi, że takich ludzi to ze świeczką szukać i pozdrawia wszystkich bardzo serdecznie.

Post autor: **Goska** » 12 września 2009, o 16:42

Może to Cię pocieszy, bo ja trzy lata temu miałam taka sytuacje, że w ciągu roku zmarło osiem znanych mi osób. Jedni byli dalsi (jak pracownik rodziców, z zarazem dobry znajomy), a inni bliżsi (rodzina). W ciągu roku straciłam troje dziadków. Myślałam, że to jakieś fatum, bo inaczej nie mogłam sobie tego wytłumaczyć. Jest to tak ogromny ból, że naprawdę, nie da się go opisać. Jedyne co Ci mogę powiedzieć to to, że czas naprawdę łagodzi rany. I nie mówię tu o zapomnieniu, bo śmierci bliskiego nie da się zapomnieć, ale ból przechodzi. Mogę Ci tylko doradzić, żebyś kochała Amelkę i nosiła ją w sercu.